Quén é ésta qu’escribe agora,
que pensa, que durme movendo as pernas
por un intranquilidá que vai más alló
da tristura;
quén é ésta nun sei xa se nena ou muyer
que nun pode encontrar acougo ningún fora
d’estas palabras.
D’únde pode vir el rixo
d’estas maos por seguir escribindo
se nun tein xa miga que cuntar.
Xa nun sei qué dicir.